Hiranyakashipu had een zoon, Prahlad, die op het eerste gezicht een schattig, gehoorzaam jongetje leek, maar één grote "fout" had: hij was een fervent volgeling van de god Vishnu. En oh, hoe zeer dat zijn vader de stoom uit de oren deed blazen! De koning probeerde Prahlad op allerlei creatieve (en meestal dodelijke) manieren van zijn geloof af te brengen, maar zonder succes.
Op een dag riep Hiranyakashipu zijn zus Holika erbij. Holika had een mantel (geen doorsnee kledingstuk, meer een soort vuurvaste cape) die haar beschermde tegen vuur. "Ha, ik heb een plan," zei Hiranyakashipu met een grijns die alleen maar duivels genoemd kon worden. "Laten we Prahlad op de brandstapel zetten, en jij, Holika, draagt die fancy mantel. Zo wordt hij geroosterd als een marshmallow en blijf jij ongedeerd!"
De brandstapel werd gebouwd, en Holika nam plaats met Prahlad op haar schoot, terwijl ze haar magische mantel om zich heen drapeerde. Maar oh, de ironie! Door een soort goddelijke wending van het lot – en misschien ook een beetje door Vishnu’s tussenkomst – werd Holika zelf het vuurtje van dienst, terwijl Prahlad ongedeerd bleef. Holika werd de spreekwoordelijke vuurdanskoningin, maar dan zonder het dansen en met veel meer schroeiplekken.
Nadat Holika was omgekomen, besloot Vishnu dat het tijd was om eens en voor altijd af te rekenen met Hiranyakashipu. In een spectaculaire verschijning, verscheen hij als Narasimha, een wezen dat half mens en half leeuw was. Hij greep Hiranyakashipu en sleurde hem naar een drempel (technisch gezien noch binnen noch buiten), precies tijdens schemering (noch dag noch nacht), en rekende definitief met hem af. Hiranyakashipu's ego werd geperforeerd, en zo kwam er een einde aan zijn tirannie.
En zo werd de overwinning van goed op kwaad gevierd met een festival vol kleuren, muziek en vreugde. Mensen gooiden met gekleurd poeder, als een manier om de overwinning van Prahlad te vieren en het brandende einde van Holika te gedenken. Deze levendige traditie is blijven bestaan en wordt nu elk jaar gevierd als Holi.
Dus als je ooit denkt dat je familie ingewikkeld is, bedenk dan dat je in ieder geval niet op een brandstapel bent gezet door je vader. Proost op Holi, het festival dat de kleuren van overwinning en vreugde viert, en vooral de kracht van een beetje goddelijke ironie!